Τι πιο ωραίο απτό να ξυπνάς ένα σκοτεινό πρωινό του Οκτωβρίου μετά από μια πολύ κουραστική μέρα (με αρκετές δόσεις δυνατού κόκκινου κρασιού) να αισθάνεσαι θαυμάσια (πόσες φόρες θα το νοιώσεις αυτό έτσι κι αλλιώς?) και να βάζεις ένα δισκάκι των Napalm Death που έχεις να ακούσεις από τότε που ήσουν πρωτοετής σε κάποιο κωλοχωρι ?
Οι Napalm Death δε χρειάζονται σίγουρα καμία ιδιαίτερη σύσταση, τα 14 άλμπουμ και τα αμέτρητα 7’’ της τεράστιας πορείας τους τα λένε όλα. Παρ' όλ' αυτά για τους τύπους ας πούμε πως δημιουργήθηκαν το 1981 στο Birmingham από κάποιους νεαρούς που ήθελαν να παίξουν εντελώς χύμα, γρήγορα και στα μούτρα του καθένα που δε γούσταρε ραφτα GBH, μοικανες, μακριά μαλλιά. Οι ρίζες τους βρίσκονται κυρίως στο αναρχο-πανκ αλλά και χαρντκορ πανκ που έπαιζε τότε έντονα στην Βρετανία και αυτό το μαρτυρούν οι έντονα κοινωνικοπολιτικοί τους στίχοι (καθώς και τα t-shirt του Mark "Barney" Greenway. Βλ. Cause for alarm, Crucifix, Dropdead κτλ).
Το 2002 λοιπόν κυκλοφορούν το Order Of The Leech, ένα άλμπουμ που έχει σίγουρα αρκετές death metal αναφορές (παρότι το Harmony corruption είναι ένα δυνατό άλμπουμ, σίγουρα οι μεταγενέστερες κυκλοφορίες είναι αυτές που κάνουν τις δίκες μου τρίχες να σηκώνονται) αλλά η μπάντα δείχνει να θέλει να γυρίσει πίσω στις ρίζες να εξερευνήσει να οσφρανθεί και να καταστρέψει ξανά και ξανά. Εδώ μέσα έχουν καταφέρει να χωρέσουν καθαρά κοψίματα από νεουρκεζικο hardcore, τρελαμένα death metal riffs, βάρβαρα και βαθιά φωνητικά (όταν ο Barney στριγγλίζει πραγματικά δεν αντέχω και εδώ ευτυχώς έχει ελάχιστα τέτοια σημεία) αλλά και συνάμα δίνουν φοβερή δύναμη στα κομμάτια που σε συνδυασμό με το γρήγορο σε σημεία «σπάω πεζοδρόμια» παίξιμο στα ντραμς που από παραδοσιακό d-beat γυρίζει σε κολασμένο blast-beat και τούμπλαλιν. Οι στίχοι είναι άξιοι βαθύτερου στοχασμού καθώς καταπιάνονται με θέματα παγκόσμιας γεωστρατηγικης και ιμπεριαλιστικών πόλεμων, πλανητικής κυριαρχίας και αντί-καπιταλισμού σε πλαίσια όπως προείπαμε αναρχο-πανκ.
No comments:
Post a Comment