Υπάρχουν κάποια live που για κανένα λόγο στον κόσμο δε πρέπει να χάσεις, πόσο μάλλον αν η καλύτερη metal μπάντα έχει ήδη παίξει 3 φορές στο παρελθόν και εσύ από σνομπισμό (κυρίως) της έχεις γυρίσει επιδεικτικά την πλάτη. Όποτε, αυτή τη φορά έπρεπε να αποτισω τον προσωπικό φόρο τιμής στους ήρωες των παιδικών μου χρόνων.
Ατσάλωσα λοιπόν την υπομονή μου, για οτιδήποτε υπερβολικά "metal" (attitude κυρίως), έκανα τον σταυρό μου και πορεύτηκα προς το Αν club περιμένοντας τα φιλαράκια μου. Αφού βρεξαμε τα δαντελένια λαρύγγια μας με αρκετές μπύρες της σειράς, περάσαμε στο εσωτερικό του μαγαζιού για να τσεκάρουμε τις άλλες δυο μπάντες. Πρώτοι οι Gongoma με το βαρύ sludge, με δυο κιθάρες και χωρίς μπασσο, πραγματικά δημιούργησαν μια δυστοπικη κατάσταση για τα αυτιά όλων, στα συν η διασκευή σε Electric wizard. Τη σκυτάλη πήρανε οι grind-freaks Slavebreed. Παρ'οτι τους έχω ξαναδεί άλλες τρεις φόρες ποτέ δε μου έκαναν ιδιαίτερη εντύπωση, λίγο που δεν ακούω αυτό το στυλ, λίγο οι πολλές μπύρες πάντα περίμενα να τελειώσουν. Αυτά μέχρι χτες, γιατί τα παλικάρια πραγματικά σκοτώσανε. Δεμένοι, με φοβερά riffs, χαλβατζίδικο ύφος και όρεξη για πλάκες παίξανε το μισαωρακι τους, μας διέλυσαν τα σαγόνια και έφυγαν όπως ήρθαν, σαν κύριοι.
Καθώς λοιπόν τα λεπτά πέρναγαν και το άγχος για το αν το συγκεκριμένο line-up αξίζει να φέρει την ταμπέλα ENTOMBED (όνομα βαρύ σαν ιστορία που έλεγε και ο Στέλιος Διονυσίου) και σιχτιρίζοντας εσωτερικά που τους έχασα όταν ήρθαν με Uffe Cederlund, Jörgen Sandström και Peter Stjärnvind.
Και εγένετο φως. Οι Entombed πάτησαν σανίδι σαν άλλη μια μπάντα. Προσγειωμένοι, χωρίς σταριλικια και metal χαζομάρες, με χαμόγελα, μπλουζάκια Destruction (επική ατάκα του LG-Petrov “it was good when we came with Sodom. What? You don't like Sodom. You may prefer this one” δείχνοντας το μπλουζάκι του) και χιούμορ επιπέδου stand-up comedy ανάμεσα σε – μερικά – κομμάτια ξεκινήσανε να σφυροκοπούν ανηλεώς τα δύστυχα κορμιά μας με τόνους βρόμικου κιθαριστικα άρτιου death metal, με έμφαση στους πρώτους δίσκους τους. Αν μπορείς να πεις κάτι για αυτούς τους γερόλυκους είναι ότι πραγματικά το “έχουνε” και το αποδεικνύουν. Με τον Hellid να τραγουδάει όλους τους στίχους σαν σε προσωπική κάθαρση, τον Petrov να τρέχει πάνω κάτω κάνοντας τράκα τσιγάρα απ τον κόσμο και καπνίζοντας ανάμεσα από κάποια κραυγή με την κούραση ζωγραφισμένη στα μάτια – Oh, I'm an old man, όπως είπε. Τα Wolverine blues και Clandestine τιμήθηκαν δέοντος. Ειδικά στα Sinners bleed και Demon έγινε χαλασμός για να μας διαλύσουν με το Out of Hand με το Αν να σείεται στο “Your make-believe reality is full of shit. Jesus christ, lord of flies, in disguise. Fuck!”. Τα When in sodom και Serpaint saints ήταν τα μοναδικά κομμάτια απτό τελευταίο άλμπουμ, κανένα κομμάτι απ'τα Inferno και Same difference και ελάχιστα απ'τα Morning star και To ride, shoot straight and speak the truth. αντ' αυτού διασκευαρα σε Rocky Erikson και “Night of the Vampire”, καπάκια Crawl και Left hand path (η σειρά νομίζω δεν παίζει τόσο ρόλο). Ο κόσμος έδειξε να έχει αυτοκτονικές τάσεις στα Wolverine blues, Eyemaster και ασταμάτητο sing-along στο Chief rebel angel. Τι σκατά άλλο να θες απ'αυτην την γαμημένη ζωή? Α, ναι. Το Say it in slugs - I killed my best friend with a hammer/Now I'm in stitches/He became one of the icons around/I was left with an itch. - το οποίο και παραδόθηκε ευλαβικά.... Συνολικός χρόνος 1 ώρα και 55 λεπτά παρακάλω...Θυμίστε μου να μη τους ξαναχασω live....
Μικρά – μικρά που δε μου άρεσαν : Η αναμφισβήτητη μεταλικη χαζομάρα του “Θέλω να βγω φώτο με την μπάντα και κάνω ουρά μισό χιλιόμετρο”. Ατάκα βραδιάς : Και καπάκια ανέβασμα στο face book. Επίσης, το κουβάλημα βινυλίων απτό σπίτι και υπογραφή απ'το group...μμμμμμμμμ
Μικρά – μικρά που καραγουσταρα : Οι άνθρωποι δεν είναι καθόλου ποζεραδες, rock-stars και τα λοιπά και αυτό το αποδεικνύει ότι άραξαν να δουν και τις δυο open-act bands, γούσταραν, σχολίασαν κτλ. Όλη την ώρα της συναυλίας κάνανε βλακείες μεταξύ τους – πέταγαν βότκα ο ένας στον άλλο με τη μορφή ροχάλας – ή οι θεατρινισμοί του LG στα σαμπλαρισματα. Επικό επίσης είναι πως μετά το live έμειναν να χαιρετίσουν και να αγκαλιάσουν τον κόσμο που τους υποδέχτηκε τόσο ζεστά και η ανταλλαγή t-shirt του Hellid με τρελαμένο τύπο σε στυλ αγώνα Barcelona – Manchester united!!!
Βαθμολογία : 10/10
2 comments:
φίλε μου ο Hellid όχι μόνο δεν παίζει στους Entombed αλλά είναι και ο λόγος που αναγκάστηκαν να προσθέσουν το AD στο ονομά τους...
απλά όταν γράφτηκε το άρθρο-μια μερα μετα τη συναυλια, πισω στο 2012- ο hellid έπαιζε και παραέπαιζε στους Entombed...
Post a Comment